ΕΛΛΑΔΑ
ΑΚΟΥΣ;

Παρασκευή, 12 Δεκεμβρίου, 2014
Ξαναπρότεινε το δημοψήφισμα που τον τελείωσε...

Ξαναπρότεινε το δημοψήφισμα που τον τελείωσε…

 

Ο «λεφτά υπάρχουν» που σε έστειλε
στον ΑΛΛΟΝ κόσμο
επέστρεψε για να σε σώσει(!!!)

 

 

Αμοντάριστες εικόνες…

 

Τα φώτα των Χριστουγέννων νυσταγμένα τρεμοσβήνουν.

ΔΕΝ φέγγουν.

ΑΦΩΤΙΣΤΗ, και φέτος η Ελπίδα.

Ο Χριστός θα έρθει ή μας σιχάθηκε; Άγνωστο…

 

Η «ξυπόλητη βροχή» χορεύει στο τζάμι μου.

Ρυθμός, απαλό παράπονο.

Ήχος, ψίθυρος. Σαν να σιγοκλαίει…

 

Το «πολιτικό τσίρκο» ξέμεινε από αστεία.

Οι τούμπες και αντιτούμπες των κλόουν

δεν παίρνουν χειροκρότημα. ΚΑΝΕΝΑΣ δεν γελάει…

 

Οι τζάμπα μάγκες (τελευταία) ανακάλυψαν

ότι οι ΛΕΞΕΙΣ σκοτώνουν γρηγορότερα από τις σφαίρες.

Η ακραία γλώσσα σημαδεύει στα μάτια –ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΝΕΙ- την κατάκοιτη χώρα.

 

Το φτηνό νταηλίκι άνοιξε λογαριασμούς.

Θυροκόλλησε, έκτακτο ένταλμα πληρωμής.

Νέο σκληρό προαπαιτούμενο.

Ποιος θα το πληρώσει;

Όχι, οι ψευτονταήδες.

Πρώτοι, αυτοί που τους χειροκροτούν. Και μετά, όλοι μας.

 

Τα νταούλια, τις πίπιζες και τα κλαρίνα, οι έξω τα παίζουν.

Οι μέσα –«οι εδώ λέοντες»- θα χορεύουν σαν αρκουδάκια σε πανηγύρι.

Μέχρι να πέσουν ξεροί…

 

Η «παραπληγική ασυνεννοησία» των επικεφαλής της χώρας

σε ώρες εκρηκτικού κινδύνου ΕΞΑΓΡΙΩΝΕΙ.

Το «άθεο» μίσος του «εγώ είμαι-εσύ δεν είσαι» ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΑΙ.

Προαναγγέλλει, -αν τελικά ξανακαταστραφούμε- νέα ΕΘΝΙΚΗ ΔΙΚΗ.

Που θα ξεπεράσει κάθε προηγούμενη(!!!)

 

Οι σβηστές στιγμές μας ΑΠΑΙΤΟΥΝ.

ΠΡΩΤΑ Η ΕΛΛΑΔΑ!

Ξεχάστε, εγωισμούς. Υφάκια, αεροπαρμένων…

ΜΟΛΙΣ, προλαβαίνετε!..

 

Η βροχή απότομα αγρίεψε πάνω στο τζάμι.

Χτυπάει, σαν να θέλει να το σπάσει.

Ξέχασε, τις (πριν) ευγένειες…

 

Ο εκφωνητής ξαφνικά στο ραδιόφωνο μίλησε ότι έπεσε βόμβα…

Οι βροντές που λυσσομανούσαν δεν με άφησαν να ακούσω…

Που έπεσε η βόμβα και από ποιόν.

Σήκωσα, το τηλέφωνο. Ρώτησα τι συμβαίνει.

Μου είπαν. Έπεσα ξερός…

 

Πώς να αντέξεις άλλο τόσο διασαλεμένα μυαλά;

Τόσο διεστραμμένη αφασία;

Πώς να μην εξοργιστείς όταν ο «εθελοντής βομβιστής» είναι

ο εν συντομία ΓΑΠ, ο γιός του Αντρέα;

Και πώς να συγκρατηθείς  όταν ακούς ειδικά ΑΥΤΟΝ

που έστειλε στον άλλον κόσμο τη χώρα να δηλώνει

ότι παρεμβαίνει για να σώσει τη χώρα;

 

Σταματάει ο νους.

Αν δεν εξουδετερωθούν τα ΔΥΟ ΚΤΗΝΗ αναισθησίας και λαϊκισμού

που κυριαρχούν και ΜΑΣ καταπίνουν…

Δεν ΕΧΟΥΜΕ Ελπίδα.

 

Όλοι φταίμε.

Γιατί ποτέ ΔΕΝ παραδεχθήκαμε ότι υπάρχουν πολλοί άλλοι ΕΞΥΠΝΟΤΕΡΟΙ

από την αφεντιά μας,

Που παραμένει διασαλεμένη. Αδιόρθωτη…