Επικαιρότητα
ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΟ 2013!
ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ
ΝΑ ΜΑΧΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ
Θα είναι 16 φορές ασυγχώρητος!..
Θα είναι 16 φορές ασυγχώρητος!..
16 Δεκεμβρίου 1998
Ο αυταρχισμός του «αποφασίζουμε και διατάσσουμε» κατέρρευσε. Διαλύθηκε από το συντριπτικό ρήγμα της 16κύλινδρης αντίστασης της γενιάς των 16άρηδων.
Ξεφούσκωσε, ο κρατικός εκβιασμός σαν το γραφικό γαλονά που πουλάει μπόι εξουσιαστή και που μόλις δει τα σκούρα το βάζει στα πόδια.
Η στροφή της εποχής έφερε τη μεγάλη σύγκρουση. Τη σύγκρουση-βόμβα που χρόνια περίμενε φωτιά στο φυτίλι πυροδότησης. Έφερε τη μετωπική ρήξη της υπερήλικης Ελλάδας με τη 16χρονη Ελλάδα. Έφερε την ξοφλημένη νοοτροπία απέναντι στη φιλόδοξη απόφαση!
Το γύρισμα της εποχής ήρθε.
Οι αναβολές έληξαν.
Η καθοριστική ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ το χθες με το Αύριο άρχισε.
Το γύρισμα της εποχής δεν αστειεύεται.
Απαιτεί και θέλει ελληνικές νίκες. Ελλάδα με μέλλον.
Απαιτεί και θέλει καθαρές απαντήσεις. Ξεκάθαρες αποφάσεις.
Ποιος θα αποφασίζει για την Παιδεία;
Οι 16άρηδες κήρυξαν:
Τέρμα εποχής, για την παραπαιδεία, τη Λερναία Ύδρα της Παιδείας. Λήξη θητείας, για τους ανήλιους και καλοθρεμμένους γραφειοκράτες που ταΐζουν την παρα-εκπαίδευση νυχθημερόν με σκάνδαλα για να μεγαλώνουν τις δικές τους κουτάλες…
Διακήρυξαν:
Παύση πληρωμών, στους εμπόρους (και στο παραεμπόριο) της εκπαίδευσης. ¨αμεσες διώξεις, για τα κάθε λογής μεγαλοκλεφτρόνια που τη λυμαίνονται. Που την ζαρώνουν. Που αρπάζουν φέτα φέτα το μέλλον τους.
Ανακοίνωσαν:
Τέλος εποχής, στις ψεύτικες μεταρρυθμίσεις. Στα κοντομάνικα πειράματα του κέρδους. Στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα…
Τα παιδιά κέρδισαν με τσαμπουκά την έναρξη της κρίσιμης συνεννόησης. Για Παιδεία, με οργάνωση, φαντασία, αποτέλεσμα. Για Παιδεία, που θα αντέξει στις σκληρές θερμοκρασίες του νέου αιώνα. Για Παιδεία, για παιδιά. Όχι, για γέρους…
Ώρα, της κρίσιμης συνεννόησης.
Το έχω ξαναγράψει, ο Γ. Αρσένης είναι πατριώτης και γνωρίζει ότι η Παιδεία είναι πριν και πάνω από όλα πατριωτισμός. Ας πετάξει από γύρω του όλα τα σκουπίδια της υπο-εκπαίδευσης. Ας αρπάξει τη μεγάλη ευκαιρία της μεγάλης διόρθωσης που του χαρίζουν τα παιδιά.
Γιατί, αν ραγίσει και αυτή την ώρα το γυαλί της συνεννόησης με το νέο κόσμο…
Θα είναι σαν να του ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ να έχει ΔΙΚΗ του γνώμη για ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝ!
Και θα είναι έναντι της 16χρονης Ελλάδας 16 φορές ασυγχώρητος.
Χαρίζω στον Γ. Αρσένη μία φράση που αποδίδεται στο Μ. Ναπολέοντα: «Υπάρχουν στιγμές που η υποχώρηση μπορεί να έχει την αξία της προέλασης»!..
Στη φάρμα του Δ.Ν.Τ.!
«Παιδεία για παιδιά. Όχι, παιδεία για γέρους… Που αποφασίζουν οι γέροι»
Τόνιζε το άρθρο πριν 13 χρόνια.
Κάπως έτσι χλεύαζε τους ξερόλες. Τα μυαλά με άλατα. Την αφόρητη νοοτροπία που φαινόταν σαν να έλεγε στους νέους, χωρίς να σε ξέρω εσένα νεαρέ μου εγώ φροντίζω για σένα. Αποφασίζω για το καλό σου…
Χάσμα γενιών; Ψευτοελαφρυντικό.
Χάος αρτηριοσκλήρωσης; ΝΑΙ, με καφαλαία.
Δεν θέλουν να καταλάβουν.
Ότι το θρανίο όπως το έχουν κακοστήσει δεν τραβάει. Διώχνει, τους νέους.
Δεν τους ελκύει. Δεν τους οπλίζει. Τους κλέβει το Μέλλον!
Και σήμερα, το καλό σχολείο γνώσης και η εκπαίδευση επιπέδου παραμένει επείγον ζητούμενο. Που συνεχώς εξαγγέλλεται και ποτέ δεν έρχεται.
Επί 50 χρόνια οι πολιτικοί μιλούν για μεταρρυθμίσεις.
Επί 50 χρόνια αμέτρητη παρέλαση υπουργών Παιδείας. Ποιόν να πρωτοθυμηθείς;
Αμέτρητη αποτυχία!
Καθένας από αυτούς εξαπέλυε και το δικό του πείραμα…
Τη δική του γυμναστική για ανηλίκους…
Το δικό του καψόνι…
Τη δική του, όπως κόμπαζε, μεταρρύθμιση του τίποτα…
Κανένας τους, δεν έπιασε εποχή και νιάτα!
Κανένας, δεν καταλάβαινε τη γλώσσα τους. Τις ιδέες τους. Τη φαντασία τους.
Το πάθος τους, για το δικό τους αύριο που θέλουν οι ίδιοι να χαράξουν.
Δεν τους έπιαναν. Τους έχαναν!
Ρήξη, σε όλα. Νομοτέλεια.
Έτσι, οι πολιτικές απόπειρες για δήθεν ποιοτικό Σχολείο και Πανεπιστήμιο «ξεψυχούσαν». Πριν ανοίξουν τα μάτια τους…
Τις έπνιγε, η ακαριαία έκρηξη πεζοδρομίου. Το αμετάκλητο «όχι» των νέων. Το «δεν συμφωνούμε». Που δεν ήθελαν να ξαναγίνουν πειραματόζωα. Που δεν άντεχαν άλλες υπερήλικες συνταγές ομηρίας τους. Που δεν ανέχονταν να νομιμοποιήσουν νέα συμβόλαια-φιλέτα για την ιδιωτική παραπαιδεία.
Σήμερα, μετά 13 χρόνια.
Αυτοί, οι «πεφωτισμένοι» που ήθελαν Παιδεία χωρίς παιδιά, πτυχία χωρίς αξία-αύριο…
Είναι οι ίδιοι, που έμπασαν τα νιάτα στη φάρμα του Δ.Ν.Τ. Τους κάρφωσαν και ταμπελάκι στο πέτο: Νάτοι, οι καταχρεωμένοι.
Είναι οι ίδιοι, που κατέστρεψαν νιάτα, λαό, Πατρίδα. Άλλοι το παίζουν ανεύθυνοι. Άλλοι κρύβονται. Από φόβο, όχι από φιλότιμο. Όμως, ούτε ένας δεν είχε το θάρρος κάποιας συγνώμης –όχι προς εμάς- προς τα παιδιά. Που ποτέ δεν θα τους συγχωρήσουν.
Οι αποτυχημένοι «φωστήρες» επιμένουν πως ήθελαν το «καλό τους»…
Και αυτά, τα απείθαρχα και άμυαλα δεν τους άκουσαν.
Ευτυχώς, που δεν τους άκουσαν. Που τους έφτυσαν. Κατάμουτρα.
Η Ελπίδα κρατήθηκε όρθια. Είναι ακόμα εδώ. Δεν χάθηκε.
Ευτυχώς!
