Επικαιρότητα
ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΟ 2013!
ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ
ΝΑ ΜΑΧΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ
Η κερδοσκοπία έπιασε
στον ύπνο την Ευρώπη…
Δεν υπάρχει κρίση ευρώ αλλά κρίση της ΕΕ –
τονίζει ο Χέλμουτ Σμιτ
- Ο Χέλμουτ Σμιτ
Τα άρθρα της ιστοσελίδας, συνεχώς, τόνιζαν ότι οι εντελώς ανεπαρκείς θεσμοί της ΕΕ ευθύνονται για την κρίση στην Ευρώπη.
Πρώτον, δεν εμπόδισαν στις «ώρες πυρετού» το μακρύ χέρι της κερδοσκοπίας.
Δεύτερον, δεν είχαν την (πολιτική και οργανική) ευλυγισία να αντιμετωπίσουν άμεσα και εντός Ευρώπης την αποσταθεροποίηση-ντόμινο Ελλάδας, Ιρλανδίας, Πορτογαλίας, Ισπανίας.
Ο Χέλμουτ Σμιτ, ο μεγάλος αυτός φιλέλληνας δικαιώνει αυτές τις θέσεις.
«Οι θεσμοί της ΕΕ κοιμούνται»
«Οι τράπεζες έπαιζαν με το ρίσκο και τα κράτη χρεώνονταν»
«Δεν έχουμε κρίση ευρώ αλλά κρίση της ΕΕ»
Τα παραπάνω αναφέρονται σε άρθρο του πρώην καγκελάριου που δημοσιεύτηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα “Die Zeit” και σας παραθέτει ολόκληρο σήμερα η ιστοσελίδα:
Το πλήρες άρθρο του Χέλμουτ Σμιτ:
«Η φιλολογία περί κρίσης του ευρώ δεν είναι μόνο επιπόλαιη, αλλά και επιζήμια.
Η δήθεν κρίση του ευρώ, που λανθασμένα επαναλαμβάνουν πολιτικοί και δημοσιογράφοι, είναι στην πραγματικότητα τόσο μια κρίση ορισμένων υπερχρεωμένων κρατών-μελών και πολύ περισσότερο μια κρίση της ικανότητας δράσης της Ε.Ε. συνολικά. Δεν υπάρχει ούτε μια κοινή οικονομική και χρηματοπιστωτική πολιτική ούτε μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας.
Η χρηματοπιστωτική κρίση έφερε στο προσκήνιο τις αδυναμίες της Ευρώπης. Γι’ αυτό θα πρέπει να γίνουν σε αυτή τη συνάφεια 4 σημαντικές διαπιστώσεις:
1 Υπάρχει μια διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση. Οι κυβερνήσεις όλου του κόσμου θα πρέπει να καταλάβουν ότι οι τράπεζες και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έχουν σκοπό να υπηρετούν την παραγωγική οικονομία και την εργαζόμενη και μια κοινωνία που αποταμιεύει. Οι τράπεζες υπάρχουν για τους πολίτες και όχι οι φορολογούμενοι για τις τράπεζες!
2 Τη βασική ευθύνη για τη χρηματοπιστωτική κρίση φέρουν οι υπέρμετρα χρεωμένες τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό ΗΠΑ, αλλά και η ελλιπής εποπτεία τους επί των ιδιωτικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων τους. Το ίδιο ισχύει και για το Σίτι του Λονδίνου.
3 Οι θεσμοί της Ε.Ε. κοιμούνταν, όταν μεγάλος αριθμός των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων τους επιχειρούσε ριψοκίνδυνες επενδύσεις. Κοιμούνταν και όταν ορισμένα από τα κράτη-μέλη τους χρεώνονταν υπέρμετρα.
4 Η πλειονότητα των κυβερνήσεων των κρατών-μελών της Ε.Ε. δεν έχει ξυπνήσει ακόμα. Δεν έχουν καταλάβει τις μακροπρόθεσμες στρατηγικές αναγκαιότητες. Αντ’ αυτών ενδίδουν στον πειρασμό του εθνικιστικού – εγωιστικού εσωπολιτικού λαϊκισμού».
