Χρονογράφημα της Αλίκης Αλεξίου

Η διεκδίκηση του ελάχιστου. Του τίποτα. Υπάρχει κι αυτή.

Καφετέρια στη Γλυφάδα. Εγκαταλελειμμένη. Παγωμένη.

Διαπερατή από τον άνεμο και… τον απελπισμένο άστεγο.

Διάτρητη και κρύα, αλλά προτιμότερη από το παγκάκι μες στο χειμώνα.

Κελεπούρι, εύρημα για τους άστεγους, τους απόκληρους.

Τη βρήκε ο άτυχος και μακάρισε την τύχη του. Καλά θα τη βγάλουμε απόψε.

Αλλά το ελάχιστο το διεκδικούν κι άλλοι. Πολλοί οι γιοι της εγκατάλειψης.

Κάποιοι είχαν προηγηθεί, λέει, στον εντοπισμό του καταφυγίου. Κι έγινε μάχη. Μάχη απόγνωσης. Γι΄αυτό, σκληρή κι αιματηρή.

Θανατηφόρα. Νεκρός ο παρ΄ ολίγον λαθροένοικος μετανάστης. Φονιάδες οι δικαιούχοι- ένοικοι της προηγούμενης βραδιάς.

Ο πρώτος πέρασε στη σκέπη του ουρανού. Ο άλλος στης φυλακής τα σίδερα. Στεγάστηκαν επιτέλους. Θεός και κράτος τούς φροντίζουν τώρα.

Με μικρή, αλλά μοιραία καθυστέρηση.   

Πέρασε καιρός, ξεχάστηκε η ιστορία.

Και ήρθε ο φετινός χειμώνας και βρίσκει χιλιάδες άστεγους στα στενά, στις πλατείες, στα πεζοδρόμια.

Άστεγους όμως που τους παγώνει λιγότερο ο χιονιάς και περισσότερο η πατρίδα.  Γιατί ζουν κάτω από το δικό τους ουρανό, πατούν τα χώματα της γης τους.

Αλλά βρέθηκαν έξω από το σπίτι τους.. τους πέταξαν στους δρόμους.

Τους άρπαξαν τη στέγη. Και η οικογενειακή θαλπωρή π ά γ ω σ ε.

΄Αμοιρα θύματα μιας άλλης διεκδίκησης.

Γιατί υπάρχει και η διεκδίκηση του μέγιστου. Από χορτασμένους αλλά αχόρταγους.  Θερμαινόμενους αλλά ψυχρούς, που διεκδικούν τα πάντα.

Στην άγρια αρένα των μεγάλων και δυνατών. Στο σκληρό ανταγωνισμό της ελεύθερης εξαγοράς. ΄Οπου εξαγοράζονται τα πάντα… Δηλαδή ο άνθρωπος.

Στη δίνη του κέρδους. Του υπερκέρδους. Και δημιουργούν τυφώνα άγριο.

Που καταπίνει το δίκιο, όταν οι εκλεγμένοι  των λαών δεν είναι εκλεκτοί.  

Γεννούν ανεμοστρόβιλο παραζάλης που ξεριζώνει λαούς από τις ε σ τ ί ε ς τους. Ξεσπιτώνει οικογένειες από την ε σ τ ί α τους.

Τσουνάμι θεόρατο. Αφύσικο τσουνάμι. Τα κύματά του διαβρώνουν συνειδήσεις.

Κι ένα μικρό, μακρινό του κύμα, ξέπνοο, έφτασε κι έσκασε στη Γλυφάδα.

Στην καφετέρια της εγκατάλειψης. Καιρό πριν.

Και τώρα τυφώνας άγριος χτυπά τη χώρα και τους ανθρώπους της. Χωρίς έλεος.