Άρθρο Παρέμβαση

Διατρέχουμε ώρες ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ. Όλοι μας.

Κανένας, δεν εξαιρείται!

Τώρα, στο χέρι του Έλληνα πολίτη η ψήφος-εξουσία.

Το δικό του, βόλι. Η δική του, απόφαση.

Κανενός άλλου!

Ώρα, να τελειώνουμε με τους αηδιαστικούς πολιτικούς πιθηκισμούς, τα προεκλογικά νταηλίκια, τους εκχωρητές υπηρεσιών, τους προσκυνημένους!..

Κυρίως, με τους «χειροτονημένους» ψεύτες από το «δεσποτάτο» της διαπλοκής. Εσωτερικού, εξωτερικού…

Ώρα, να μιλήσουν τα γεγονότα.

Τα αμείλικτα γεγονότα. Που δεν χαρίζονται ούτε στο Θεό!

Γεγονός πρώτο.

Η χώρα βρίσκεται υπό καθεστώς κατοχής.

Δεν έχει ΔΙΚΗ ΤΗΣ απόφαση. Ούτε για κλητήρα ειρηνοδικείου…

Νέα αφεντικά, οι τοκοφονιάδες δανειστές.

Τα φρικιά τύπου Τόμσεν. Οι Γερμανοί πατερούληδες…

Κρύβουν, την αλήθεια.

Η ξένη διακυβέρνηση επέτρεψε να γίνουν οι εκλογές της Κυριακής.

Δεν το έκανε από ξαφνική δημοκρατική ευαισθησία…

Το έκανε, γιατί θέλει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ και λαϊκή έγκριση-δέσμευση για την αισχρή τοκοληστεία των περιβόητων δανείων «διάσωσης»!..

Γιατί θέλει και δημοκρατική νομιμοποίηση των τερατόμορφων μνημονίων. Που δένουν χειροπόδαρα νυν και επόμενες ελληνικές γενιές.

Και το ερώτημα, για πρώτη σκέψη.

Ποιος Έλληνας μπορεί να ψηφίσει  ξένη κατοχή στη χώρα του; Τοκογλύφους ψευτοσωτήρες;

Γεγονός δεύτερο.

Η κόλαση που ζούμε δεν ήρθε μόνη της…

Την έμπασαν στα νώτα της δόλιας Πατρίδας ειδεχθή ελληνικά πολιτικά εγκλήματα. Κατά συρροή και κατά εξακολούθηση…

Όλοι γνωρίζουν. Και τους πριν και τους σημερινούς υπαίτιους της εθνικής καταστροφής.

Ας το εννοήσουν.

Η χώρα δεν θα ησυχάσει ΠΟΤΕ αν δεν λογοδοτήσουν ενώπιον ανώτατης αρχής, οι υπεύθυνοι. Όποιοι και αν είναι.

Και το ερώτημα, για δεύτερη σκέψη.

Ποιος ψηφοφόρος μπορεί να ξεχάσει τους Έλληνες που συνυπέγραψαν το βαρύ τσεκούρι που πετσόκοψε το  εισόδημά του;

Ποιος μπορεί να συγχωρέσει το μαζικό κακούργημα της γιγαντιαίας ανεργίας που στοιχειώνει ολόκληρο τον τόπο;

Ρωτούν τα «γιουσουφάκια» των δανειστών.

Μα είστε τρελοί, θέλετε να καταψηφιστεί η Ευρώπη;

Απαντώ.

Αρέσει δεν αρέσει, σήμερα δεν υπάρχει η Ευρώπη που ξέραμε.

Υπάρχει ΜΟΝΟ Γερμανία στην Ευρώπη.

Αυτή, αποφασίζει για όλα και για όλους.

Αυτή είναι, η πραγματικότητα.

Δεν υπάρχει ευρώ για όλους τους εταίρους.

Υπάρχει το μάρκο –ευρώ υπό μανδύα, μόνον για τους Γερμανούς.

Αυτό το μεταμφιεσμένο «μπάσταρδο» νόμισμα σαρώνει δέκα χρόνια τον πλούτο της Ευρώπης.

Είναι διαστροφή αριθμητικής…

Ο ένας να θησαυρίζει και οι άλλοι δεκαέξι να καταχρεώνονται. Με το ίδιο νόμισμα!!!

Αυτή είναι, η πραγματικότητα.

Και το ερώτημα, για τρίτη σκέψη.

Ποιος μπορεί να εμπιστευθεί το σημερινό ευρώ των δύο ταχυτήτων; Το νόμισμα που κορώνα-γράμματα κερδίζει το Βερολίνο.

Γεγονός τέταρτο.

Θυμίζω σε όσους ξεχνούν.

Ότι το απάνθρωπο σχέδιο «συμμόρφωσης των απείθαρχων» Ελλήνων…

Σχεδιάστηκε, αποφασίστηκε, εκτελέστηκε από Μέρκελ-Σόιμπλε.

Αυτοί οι δύο, πέταξαν στα σκουπίδια Πρωτόκολλα, Κεκτημένα, Αλληλεγγύη της Ευρωπαϊκής Χάρτας που ένωσε τους Ευρωπαίους.

Αυτοί οι δύο, «εξόρισαν» τους διαφωνούντες Ευρωπαίους από την Ευρώπη.

Αυτοί οι δύο, έφτιαξαν το ναζιστικού τύπου περιβόητο δημοσιονομικό σύμφωνο. Το διάταγμα τιμωρίας. Που ξωπετάει στον «Καιάδα» της καγκελαρίας τους ανήμπορους. Τους χρεωμένους εταίρους. Ολόκληρο τον Ευρωπαϊκό Νότο.

Αυτοί οι δύο, έστησαν τους Έλληνες με το δεύτερο μνημονιο απέναντι στις «πυροβολαρχίες» νέων σκληρών μέτρων…

Που θα ανοίξουν «ΠΥΡ ΟΜΑΔΟΝ» αμέσως μετά τις εκλογές!

Αυτή είναι, η πραγματικότητα.

Και το ερώτημα, για τέταρτη σκέψη.

Δεν είναι, λοιπόν, άλλο Ευρώπη και εντελώς άλλο γερμανοκρατούμενη Ευρώπη;

Βγάζουν μίσος εναντίον μας ορισμένα μεγάλα διεθνή ΜΜΕ.

Μας χλευάζουν.

Ένα από αυτά ξεπέρασε τα όρια.

«Στην Ελλάδα –έγραψε- διεφθαρμένοι ψηφοφόροι ψηφίζουν διεφθαρμένους πολιτικούς. Πάλι το ίδιο έργο θα δούμε»…

Νάτη η ευκαιρία, να τους αστράψουμε το χαστούκι αξιοπρέπειας. Να τους κλείσουμε το στόμα.

Επαναλαμβάνω.

Διατρέχουμε ώρες ιστορικής ευθύνης. Όλοι μας.

Στο χέρι του πολίτη η ψήφος-όπλο. Η δική του, απόφαση. Κανενός άλλου.

Αν αστοχήσει…

Τα ξένα πρωτοσέλιδα θα ταρακουνήσουν το σύμπαν.

Φανταστείτε έναν κεντρικό τίτλο:

«Οι Έλληνες υπερψήφισαν τους τοκογλύφους»…

Αν συμβεί και αυτό, σταματάει ή δεν σταματάει ο νους;