Και σήμερα αντιγράφουν Πόντιο Πιλάτο...

(Ό,τι γράφει, δεν ξεγράφει)

Εβδομάδα Παθών. Μέρες Σταύρωσης.

Το τρίσβαθο χθες ενώνεται με το ελληνικό σήμερα.

Γολγοθάς τότε εκεί, «γολγοθάς» τώρα εδώ.

Όλοι, «Εσταυρωμένοι». Χριστός και Έλληνες.

Ο Πόντιος Πιλάτος, όταν οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι του ζήτησαν να διαγραφεί το «Βασιλεύς Ιουδαίων» από τη χλευαστική επιγραφή που καρφώθηκε στην κορυφή του Σταυρού (ΙΝΒΙ – Ιησούς Ναζωραίος Βασιλεύς Ιουδαίων) τους απάντησε με τη φράση που «έμαθαν» όλοι οι αιώνες:

«Ω γέγραφα, γέγραφα»! (Ό,τι έγραψα, έγραψα)

Τον «Στέφανο εξ Ακανθών» τον βλέπουμε στο σημερινό κατακρωτηριασμένο ελληνικό κατά κεφαλήν εισόδημα.

Το «φραγγέλιο»,  -πολλαπλό μαστίγιο- το βλέπουμε στο σημερινό σφαγείο φόρων, χαρατσιών, εισφορών, τελών αντικοινωνικής παραφροσύνης.

Όσο απίστευτη –αδιανόητη- η σύνδεση και αν είναι, δεν είναι.

Είναι ίδια εξουσία, όπως σήμερα στην Ελλάδα.

Εξουσία απάνθρωπη, ΩΜΗΣ ΒΙΑΣ.

Σε μας ίσως έχει εκσυγχρονιστεί. Είναι μισοαόρατη, συγκαλυμμένη.

Χτυπάει ΥΠΟ ΜΑΝΔΥΑ. Με ηχηρό προς κάθε τρίτο πρόσχημα…

Σας τα παίρνω όλα, για να σας ξεχρεώσω. Να σας σώσω(!)

Έτσι νομίζουν οι «πολιτισμένοι» ότι κρύβουν τον πιο στυγνό κοινωνικό φόνο των καιρών μας.

Η εξουσία αυτή –όσο και αν δεν (τους) αρέσει- έχει όνομα.

Λέγεται, εταιρεία δανειστών.

Λέγεται, Ευρωπαίος εταίρος.

Λέγεται, κερδοσκόπος μη εταίρος.

Βαθυστόμαχος τοκογλύφος. Ο, δια βίου, «αξιοπρεπής» τοκοληστής!..

Στα μαύρα τεφτέρια τους που κρατούν για τους Έλληνες, αντιγράφουν και αυτοί Πόντιο Πιλάτο.

Ισχύει ακλόνητο, το δικό τους «ω γέγραφε, γέγραφε».

Λένε προς τους εδώ. Συνεχώς, με το βούρδουλα της δόσης. Ό,τι γράφει, δεν ξεγράφει.

Ό,τι υπογράψατε, θα τηρηθεί στο ακέραιο.

Ούτε «σίγμα τελικό» δεν ξεγράφεται.

Θα εφαρμοστούν οι ΜΙΣΘΟΙ ΝΑΝΟΙ, τύπου Ινδίας, που ψηφίσατε. Αλλιώς, «τετέλεσται»!..

Προειδοποιούν.

Τίποτα, δεν ξεγράφεται. Ούτε, η ανοησία…

Οι εδώ παραμένουν εκτός χώρας.

Έξω από την πραγματικότητα. Αδιόρθωτοι!..

Αρχίζουν κομματικά «καλλιστεία». Αφόρητες προεκλογικές φιγούρες.

Ξεχνούν (κυρίως) οι διεκδικητές της αυτοδυναμίας, της ΑΠΙΑΣΤΗΣ…

Ό,τι απευθύνονται προς κοχλάζουσα κοινωνία…

Προς ψήφους οργής, θυμού, «πολέμου»…

Προς ΑΠΟΧΗ περιφρόνησης. Ίσως τόσο μεγάλης που να μην έχει ξαναδεί ο τόπος.

Ξεχνούν, ότι η Πατρίδα είναι ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΚΑΙΡΟΥ. Στο μάτι κυκλώνα. Στο ένα φύσημα και τέλος…

Ξέμειναν οι κύριοι στο «πριν».

Ανυποψίαστοι, δείχνουν να ξαναγλεντάνε το χθες με τους φθηνούς λεονταρισμούς του.

Επιμένουν, χωρίς αλεξίπτωτο, στη μεγαφούσκα ότι θα αλλάξουν και τα μνημόνια!..

Το « ω γέγραφε, γέγραφε» των δανειστών τους περιμένει.

Μετά τις εκλογές θα ξανασυναντηθούν με τις δικές τους υπογραφές.

Τότε θα έρθει η σκληρή ώρα του «ενώπιος, ενωπίω»!