Η ημέρα που γεννήθηκε χωρίς φως

έκαψε τα φώτα της ΑΕΚ.

Έσβησε το φως- το 90χρονο στέμμα λάμψης- για εκατομμύρια ανθρώπους. Εντός και εκτός χώρας.

Όνειδος. Οικουμενικό σοκ.

Γεγονός, το ανήκουστο. Αληθινό, το απίστευτο.

Η μεγάλη ιστορία, εκτός Ιστορίας. Εκτός λογικής…

Η ψυχή μας, «επαναστατημένος ωκεανός». Φρενοκομείο…

Δεν μπορεί να εξηγήσει ότι έπεσε το «Έθνος αντίστασης» στο στημένο (από 1996) ποδόσφαιρο του ενός!!!

Δεν μπορεί να κατανοήσει το πως συντελέστηκε η εξώκοσμη ΑΝΑΤΡΟΠΗ που τρέλανε τον αιώνα.

Δεν μπορεί να ανεχτεί ψευτοαθωώσεις.

Δεν μπορεί να συγχωρήσει τους ΚΑΤΑ ΣΥΡΡΟΗ εσωτερικούς της εγκληματίες.

Τους ΔΙΣ ενόχους για το διπλό φόνο που διέπραξαν στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.

Δεν μπορεί να ξεχάσει το μίσος πολέμου, τα μαχαίρια στα δόντια, την άγρια χαρά του διαχρονικού αντιπάλου που έχει παραφρονήσει…

Εκείνη την ημέρα που γεννήθηκε χωρίς φως χτύπησε το τηλέφωνο.

Ήταν, ο Δημήτρης.

Φωνή ραγισμένη από το σοκ αλλά αποφασιστική:

«Ψηλά, το κεφάλι. Είμαι εδώ, θυμωμένος και έτοιμος.

Η ΑΕΚ θα πάρει πολύ γρήγορα πίσω το αίμα της»!!!

Σε ώρες συντριβής και προσωπικού θρήνου σήκωσε ΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥ πάνω από τα ερείπια ένας γεννημένος νικητής!

Ο ηγέτης-εγγύηση ΑΜΕΣΗΣ ολικής επαναφοράς.

Είμαστε 30 χρόνια φίλοι.

Παραμένει, η αδιαπραγμάτευτη προσωπικότητα Έργου.

Έχει, λόγο. Και ό,τι αρχίζει το τελειώνει. Κάτι σπάνιο για την Ελλάδα…

Να το θυμάστε.

Σε χρόνους ρεκόρ θα φτιάξει και γηπεδάρα και ομαδάρα.

Και το σπουδαιότερο για μένα:

Στις μέρες με αυτόν ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΔΕΟΣ το γνωστό παρασκήνιο πανικόβλητο

ΘΑ ΑΥΤΟΣΦΡΑΓΙΣΕΙ τον υπόνομο-διάδρομο των διεφθαρμένων τίτλων(!!!)

Μιλάω, για τους συνεχείς βρώμικους τίτλους που κάποτε θα πρέπει ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΥΝ ως προϊόντα εγκλήματος!..

Αν, όντως, το κράτος θέλει καθαρό ποδόσφαιρο και κόσμο στα γήπεδα…

Ας το αποδείξει ΤΩΡΑ. Που παρατράβηξε  η σαπίλα…

Εκείνη την ημέρα που γεννήθηκε χωρίς φως.

Εκείνο το τηλέφωνο του Δημήτρη ίσως έσωσε την καρδιά μου.

Εκείνες τις στιγμές βρόνταγαν οι χτύποι της και νόμιζα ότι έσκιζαν και τους ουρανούς…

Και να, το θαύμα.

Μέσα από την προσωπική μου κόλαση, ΡΟΥΦΗΞΑ ελπίδα. Στάθηκα όρθιος. 

Φίλε, νάσαι καλά!