Υπό αιχμαλωσία και πέραν της 10ετίας

πολίτες-επιχειρήσεις

για να μάθουν την τελική απόφαση…

«Σαν αμάξι γέρικο στην ανηφοριά»..

Η κατάκοπη Δικαιοσύνη.

Χρονοβόρα. Ψυχοφθόρα. Πανάκριβη.

Αγκομαχάει, με «σπασμένες αρθρώσεις».

Αποκλεισμένη ακόμα από τις ταχύτητες της τεχνολογίας…

Αργοσαλεύει, μέσα σε ωκεανό φακέλων.

Που ανοίγουν και κλείνουν  -και σήμερα- με κορδόνια(!!!)

Που σαπίζουν στα υπόγεια

Δεν πάει άλλο. Δεν αντέχεται.

Δεν μπορεί, να πηγαίνεις στο ελληνικό δικαστήριο για κάποιο δράμι δικαιοσύνης…

Και να καταλήγεις σε ψυχίατρο!

Να ζεις χρόνια τον εφιάλτη εξοντωτικής αναμονής που ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ κανένας

την ημερομηνία λήξης του…

Δεν μπορεί αυτή η δικαιοσύνη που εκτρέφει αναξιοπιστία να απαιτεί πολίτες και επιχειρηματίες να την εμπιστεύονται.

Δεν μπορεί με τις ολέθριες καθυστερήσεις της να διώχνει δεκαετίες εκτός χώρας επενδύσεις. Και ΚΑΝΕΝΑΣ να μην νοιάζεται.

Δεν μπορεί, χιλιάδες πολίτες και επιχειρήσεις να βρίσκονται υπό αιχμαλωσία.

Να πηγαινοέρχονται χρόνια στις δικαστικές αίθουσες.

Εκεί, όπου λιμνάζουν εκτός των άλλων περισσότερες από 400.000 φορολογικές υποθέσεις.

Ακόμα και πέραν της δεκαετίας.

Νυστέρι, η έκθεση του ΣΕΒ.

Υπολογίζει την επιβάρυνση των επιχειρήσεων. Λόγω των μακρών καθυστερήσεων, να κινείται από 7% έως 52% της συνολικής αμφισβητούμενης διαφοράς.

Οι καθυστερήσεις, βεβαίως, σημαίνουν κόστος και για τον πολίτη.

Σύμφωνα με το ΣΕΒ τα σκήπτρα κρατάνε οι υποθέσεις του ΦΠΑ με μέσο χρόνο αναμονής τα 9,3 (!) χρόνια, ενώ ο μέσος χρόνος καθυστέρησης για τις εν γένει φορολογικές υποθέσεις φτάνει τα 5,3 έτη.

Η επιβάρυνση των επιχειρήσεων εξαιτίας των καθυστερήσεων κυμαίνεται από 7% έως 52% επί της συνολικής αμφισβητούμενης διαφοράς. Τα στοιχεία αποκαλύπτει Εκθεση του Παρατηρητηρίου Επιχειρηματικού Περιβάλλοντος του ΣΕΒ για την ταχύτητα της απονομής δικαιοσύνης ως προϋπόθεση για την ανάπτυξη, που παρουσιάστηκε χθες σε ειδική ημερίδα διαβούλευσης.

Για την αντιμετώπιση του προβλήματος ο ΣΕΒ διατυπώνει 90 προτάσεις, με πρώτο βήμα την ταχεία εκκαθάριση ομοειδών εκκρεμών υποθέσεων. Κύρια επίπεδα παρέμβασης, σύμφωνα με την έκθεση, θα πρέπει επίσης να είναι η εξωδικαστική επίλυση διαφορών, η βελτίωση της δικαστικής διοίκησης και αποτελεσματικότητας των δικαστικών υπηρεσιών και η καλύτερη λειτουργία του κράτους.

Η μελέτη εξετάζει το σύνολο των διαδικασιών δικαστικής επίλυσης διαφορών σε φορολογικές υποθέσεις, δικαστικές συμβάσεις – δημόσια έργα – απαλλοτριώσεις, διαδικασίες πτώχευσης και εξυγίανσης.

Από τις 400.000 εκκρεμείς υποθέσεις μέχρι τις 31/4/2014, οι 24.118 βρίσκονται στο ΣτΕ, οι 332.855 σε Διοικητικά Πρωτοδικεία, με τις 228.010 από αυτές να μην έχουν καν προσδιορισθεί, και οι 51.620 σε Διοικητικά Εφετεία, με τις 26.277 από αυτές να μην έχουν επίσης προσδιορισθεί.

Την περίοδο 20102012 ο αριθμός των εκκρεμών διοικητικών υποθέσεων στην Ελλάδα ήταν 3,5 ανά 100 κατοίκους, ενώ στην πλειονότητα των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης βρισκόταν κάτω του 0,5 και η χώρα ήταν στην τελευταία θέση μεταξύ των 18 χωρών της Ε.Ε. με μέσο χρόνο επίλυσης διαφορών τις 1.500 ημέρες.

Ο χρόνος αυτός μπορεί να φτάσει μέχρι και 10 έτη, ή και παραπάνω. Για υποθέσεις ανάθεσης και εκτέλεσης δημοσίων συμβάσεων, για τις οποίες υπάρχει προσφυγή στη Δικαιοσύνη, η μέση καθυστέρηση σε συμβάσεις συμβουλευτικών υπηρεσιών ανέρχεται σε περίπου 8,5 μήνες και σε συμβάσεις του κατασκευαστικού κλάδου σε 3,5 μήνες.

Οι καθυστερήσεις αυτές επιβαρύνουν τελικά τους φορολογούμενους. Το μέσο κόστος ευκαιρίας που εκτιμήθηκε από την καθυστέρηση στην ανάθεση 73 διαγωνισμών ανέρχεται σε περίπου 8,5 εκατ. ευρώ.

Η μέση καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της εκτέλεσης αναθέσεων στον κατασκευαστικό κλάδο από τη στιγμή της πρώτης ένστασης μέχρι την ημερομηνία εκδίκασης της προσφυγής είναι περίπου 3 έτη.

Το κόστος ευκαιρίας από καθυστερήσεις διαφορών που προέκυψαν στην υλοποίηση 25 έργων συνολικού προϋπολογισμού 2,9 δισ. είναι 660 εκατ. ευρώ.

Η εξοικονόμηση παραγωγικού κεφαλαίου από τη συντόμευση της διαδικασίας πτώχευσης κατά 2 έτη εκτιμήθηκε σε περίπου 2 εκατ. ευρώ για σύνολο 430 επιχειρήσεων, οι οποίες χαρακτηρίζονται «zombies», ενώ στην περίπτωση μείωσης και του χρόνου εξυγίανσης, το όφελος ανέρχεται σε περίπου 3 εκατ. ευρώ.

Για τις διαδικασίες πτώχευσης η έκθεση προτείνει την εισαγωγή του θεσμού «επαγγελματία εκκαθαριστή» προσαρμοσμένου στο ελληνικό δίκαιο και στην ελληνική πραγματικότητα.

 Στην ομιλία του ο πρόεδρος του Συνδέσμου τόνισε ότι χρειάζεται ένας συνολικός ανασχεδιασμός της πτωχευτικής διαδικασίας έτσι ώστε να επιτυγχάνεται ο στόχος της πτώχευσης για ταχεία ικανοποίηση των πιστωτών, αλλά και ταυτόχρονα της γρήγορης αποκατάστασης του επιχειρηματία με την παροχή της «δεύτερης ευκαιρίας».

«Για τις επιχειρήσεις, η ταχύτητα επίλυσης των διοικητικών διαφορών και διεκπεραίωσης όλων των δικαστικών διαδικασιών που τις αφορούν (φορολογία, συμβάσεις, διαδικασίες αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, πτώχευσης, εξυγίανσης) είναι παράγοντας επιβίωσης.

Οι υπέρμετρες καθυστερήσεις τις επιβαρύνουν με δυσανάλογο διοικητικό κόστος και κόστος κεφαλαίου, καθυστερούν ή ματαιώνουν επιχειρηματικές πρωτοβουλίες και αποθαρρύνουν την προσέλκυση κεφαλαίων και επενδύσεων από το εξωτερικό».

Την ανάγκη για αξιοκρατία στον δικαστικό κλάδο και ουσιαστική συνεργασία δικαστικής, νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας ανέφερε στην ομιλία του ο τέως πρωθυπουργός και επίτιμος πρόεδρος του ΣτΕ κ. Παναγιώτης Πικραμμένος.