Όλες οι στολές παραλλαγής

είναι πάντοτε μίας χρήσης…

Ένα ενδιαφέρον κείμενο στο Βήμα της Κυριακής

εμφανίζεται (κάπως) εμβρόντητο. Ξαφνιασμένο…

Γράφει:

«Από πού ήρθε ο αλλόκοτος κόσμος που δεν ξέραμε καν ότι υπήρχε γύρω μας;

Από πού ξέφυγε; Από το περιθώριο, το καφενείο ή το ψυχιατρείο

και όρμησε στη κορυφή της δημόσιας ζωής;»

Και (περίπου) καταλήγει:

Είμαστε η μοναδική χώρα που ψάχνει για συνωμοσίες

και βλέπει παντού συνωμότες.

Που ενοχοποιεί το κέρδος και δαιμονοποιεί την επιχείρηση.

Που θέλει κράτος-τέρας…

Όλα αυτά έχουν λυθεί παντού στον κόσμο.

Δεν τα κουβεντιάζουν καν.

Εκτός από τη σημερινή Ελλάδα…

Το κείμενο ασφαλώς ξέρει και από πού ήρθε ο αλλόκοτος (όπως, τον λέει)

αυτός κόσμος και ποιος είναι.

Ξέρει το κείμενο, ότι ήρθε ο νεοκαβαλάρης στο δημόσιο βίο με την ψήφο

του (διαχρονικά) παθιασμένου με το μεγάλο ψέμα Έλληνα(!!!)

Δεν το κρύβει. Απλώς, το θεωρεί αυτονόητο…

Ξέρει το κείμενο, ότι είναι το πριν 4% ή αλλιώς «λόχος καταλήψεων».

Που το εκτόξευσε, η θεομηνία του αναγκαστικού δανεισμού στο 36%.

Στην κορυφή της χώρας. Με «αλλόθρησκο» δεκανίκι…

Δεν το κρύβει. ΕΙΝΑΙ ευκολονόητο…

Ο διεισδυτικός Στέλιος Ράμφος τράβηξε ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ φωτογραφία

εποχής με τρεις λέξεις.

«Άνοιξε, ο δρόμος στα φαντάσματα».

Και ήρθαν…

Ένας διαταραγμένος κόσμος ιδεοπληξίας.

Εκπαιδευμένος, στο «καταψηφίζω». Στο «όχι σε όλα»…

Για όλα (ανεξαιρέτως) τα προβλήματα του τόπου.

Τι σημαίνει;

Ότι ποτέ του δεν σκοτίστηκε να «σπουδάσει» τα θέματα.

Να μάθει το βάθος τους. Τις λεπτομέρειες που κρύβεται και ο διάβολος.

«Φιλόδοξο πτυχίο του», το «ΟΧΙ» άγνοιας(!!!)

Αυτή, η κτηνώδης άγνοια –Η ΜΗ ΓΝΩΣΗ- κρισίμων θεμάτων της Πατρίδας ΞΕΧΑΡΒΑΛΩΣΕ μέσα σε 4 μήνες …

Ότι είχε κτιστεί ΜΕ ΠΟΛΥ ΠΟΝΟ τα 2,5 προηγούμενα χρόνια.

Ώρα, για ταυτότητες. Γνήσιες και πλαστές…

«Στολή παραλλαγής το ροζ» που έπεσε δίπλα στο κόκκινο του ΚΚΕ.

Το γιατί ξέβαψαν την πριν σημαία τους, ίσως και οι ίδιοι δεν ξέρουν.

Προφανώς, είναι στη φύση τους.

Θέλουν να προλαβαίνουν “την περιστρεφόμενη πόρτα”

των εξελίξεων.

Για το πότε να είναι εναντίον όλων ή μαζί με όλους..

Μπαλαντέρ, μόνο η πάρτη τους,..

Αρέσει δεν αρέσει, γνήσιο το ΚΚΕ. Με τεράστιο (διαχρονικό) πολιτικό ήθος σε όλη την περίοδο της Μεταπολίτευσης.

Ποτέ δεν έκανε αντιπολίτευση συκοφαντίας. Πρόστυχων χαρακτηρισμών.

Με τον προηγούμενο πρωθυπουργό δεν είχε ΟΥΤΕ ΕΝΑ κοινό σημείο.

Διαφωνούσαν -και διαφωνούν- σε όλα. Οριζόντια, κάθετα, πλάγια…

Αμετάβλητη, η στάση του. Αμετάβλητες, οι θέσεις του. Και σε όποιον αρέσει…

Όμως, ποτέ ΔΕΝ τον αποκάλεσε δωσίλογο, μερκελιστή, γερμανοτσολιά.

Ποτέ, δεν τον είπε προδότη.

Ούτε που διανοήθηκε να προτρομοκρατήσει τους βουλευτές σαν αργυρώνητους

και χρηματοδιψασμένους για να μην ψηφίσουν Πρόεδρο.

Μία ΠΡΟΣΤΥΧΗ μη εκλογή. Τραγωδία.

Που ακριβοπληρώνει σήμερα ολόκληρος ο Ελληνισμός. Εντός και εκτός χώρας.

«Η ροζ μαιμού» τρέχει πάνω στο ετοιμόρροπο ψέμα της.

Το ψέμα ως συνήθως πέφτει γρήγορα. Καταρρέει.

Μαζί με τον αναβάτη του.

Είπαμε, όλες οι στολές παραλλαγής

ΕΙΝΑΙ ΜΙΑΣ χρήσης!..