Δεν ξεχνιέται και ΔΕΝ θα ξεχαστεί

-Ώρα και για την Τουρκία

να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία του Πόντου

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗ

Κατάμαυρη μέρα. «Τείχος Δακρύων η Ιστορία».

Η τραγωδία της Γενοκτονίας του Πόντου σταματάει το νου.

Ξεπερνάει, τον άνθρωπο.

Προσπερνάει, ακόμη και το άπειρο της φαντασίας.

Οι μαχαιριές της Μνήμης δεν σταματάνε.

Και δεν θα σταματήσουν. ΠΟΤΕ.

Ανελέητα, θα θυμίζουν στην Οικουμένη το ανατριχιαστικότερο μαζικό –ΚΑΙ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟ- έγκλημα των εγκλημάτων που διέπραξε η Τουρκία.

Η φρίκη, η οδύνη, ο πόνος, ο ξεκληρισμός Γένους…

ΔΕΝ ξεχνιούνται. ΔΕΝ θα ξεχαστούν.

Πως είναι δυνατόν να ξεχάσει ποτέ ο Έλληνας το «επιτέλους τους ξεριζώσαμε» που βροντοφώναξε πανευτυχής ο Κεμάλ Ατατούρκ τον Αύγουστο του 1923 από το βήμα της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης;

Τελεία και παύλα. ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ.

Ο Δημήτρης Μελισσανίδης έμαθε από τον πατέρα του την τεράστια τραγωδία του Ελληνισμού.

Είναι πράγματι μεγάλο προτέρημα να μαθαίνεις από την αρχή την Ιστορία και όχι από το τέλος της.

Που συνήθως, αυτή η ημιμάθεια διαστρεβλώνει γεγονότα.

Αθωώνει εγκληματίες. ΚΑΙ ΚΡΥΒΕΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ.

Που αμαυρώνουν το κύρος της ιστορίας των εθνών.

Ο Δημήτρης Μελισσανίδης ξέρει με τη γνώση του χθες να διαβάζει το αύριο.

Η δήλωσή του για τη μαύρη επέτειο δεν μυξοκλαίει.

Κτυπάει, ψαχνό. Ζητάει, ΕΝΟΤΗΤΑ.

Όλων των δυνάμεων της χώρας.

Γιατί ξέρει –και έζησε ο πατέρας του- τις εθνικές καταστροφές που προκάλεσαν οι δαίμονες των διχασμών.

Οι υπογραφές με τη λέξη Γενοκτονία –και όχι «εθνοκάθαρση»- πρέπει να ολοκληρωθούν από όλα τα πολιτισμένα έθνη.

Και ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ.

Γιατί, έχει εξαντλήσει όλες τις παρατάσεις που της έχει δώσει η Διεθνής Κοινότητα.

Αναλυτικά η δήλωση του Δημήτρη Μελισσανίδη:

«Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάει η πατρίδα μας και ο Ελληνισμός, πρέπει να δίνουμε σημασία, να αναδεικνύουμε και συσπειρωνόμαστε γύρω από εκείνα που μας ενώνουν.

Και το ζήτημα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, είναι κάτι που μας ενώνει, γιατί πέρα από ένα ζήτημα μνήμης και απόδοσης τιμής στους αδικοχαμένους 353 χιλιάδες προγόνους μας που χάθηκαν, είναι και ένα κορυφαίο ζήτημα που αφορά το μέλλον, τις επόμενες γενιές.

Πρέπει λοιπόν όλοι οι Έλληνες, ανεξαρτήτως καταγωγής, να συστρατευθούμε γύρω από το στόχο της διεθνοποίησης και αναγνώρισης της Γενοκτονίας από τη διεθνή κοινότητα αλλά και από την ίδια την Τουρκία, γιατί μόνο αν επιτευχθεί αυτός ο στόχος, μπορεί να έχουμε ένα στέρεο θεμέλιο για να οικοδομηθεί η ειρήνη, η σταθερότητα και η συνεργασία μεταξύ όλων των λαών της περιοχής.

Αιωνία η μνήμη των 353 χιλιάδων θυμάτων της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.»