Τέθηκε υπό επιτροπεία η Μέρκελ

-Υποχρεωμένη τώρα,

ΝΑ ΣΥΝΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ αντί να αποφασίζει

Οι καλοταισμένοι Γερμανοί ξαναπλησιάζουν στο εφιαλτικό χθες που τους κατέστρεψε.

Ανέβασαν με την ψήφο τους 3^η δύναμη στη Βουλή το υπερακραίο κόμμα ναζιστών.

Ένα πολιτικό μόρφωμα επικίνδυνο. Ακραίων ετερόκλητων στοιχείων.

Που τους ενώνει η μέθη του αυταρχισμού.

Η αρρώστια του χαμένου μεγαλείου που ονειρεύονται.

Και που ποτέ –Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ- δεν θα ξανάρθει.

Οι Γερμανοί δεν χαρίστηκαν και στην Μέρκελ.

Οι εξουσίες της περιορίστηκαν.

Ξαφνικά, από «σιδηρά κυρία», «κυριούλα»…

Αντί να είναι αυτή που ήταν –και μόνο αυτή η απόφαση- είναι τώρα υποχρεωμένη ΝΑ ΣΥΝΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ με τύπους που την αηδιάζουν.

Είναι ανατριχιαστικό μόνο που το σκέφτεται κανείς: είναι η πρώτη φορά μετά το 1949 που μπαίνει στη γερμανική Βουλή ένα ναζιστικό κόμμα και μάλιστα με έντονες τις μνήμες από τις πιο αποτρόπαιες ημέρες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Με τα μέλη του να είναι στην πλειοψηφία τους αναθεωρητές και με τους δυο βασικούς του εκπροσώπους να υποστηρίζουν πως πρέπει να αποκατασταθεί η αμαύρωση της φήμης των Γερμανών στρατιωτών, είναι σίγουρα ανησυχητικό αυτό το κόμμα να συναποφασίζει για το μέλλον της Γερμανικής δημοκρατίας.

Το κόμμα της Καγκελαρίου (CDU) συγκεντρώνει το 33% – Στο 20,5% οι Σοσιαλιστές – Τρίτη δύναμη με 12,6% το AfD – Στη Βουλή οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες (10,7%), Αριστερά (9,2%) , Πράσινοι (8,9%) – Μόνη λύση για την επόμενη κυβέρνηση ο δύσκολος συνασπισμός «Τζαμάικα», από τα χρώματα των Χριστιανοδημοκρατών, των Φιλελεύθερων και των Πρασίνων.

Πύρρειος αποδείχθηκε η τέταρτη συνεχόμενη νίκη για την Άνγκελα Μέρκελ στη Γερμανία καθώς το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα κατέγραψε τη χειρότερη επίδοση των τελευταίων δεκαετιών συγκεντρώνοντας το 33% των ψήφων στις εκλογές της Κυριακής.

Ακόμα χειρότερα εξελίχθηκαν τα πράγματα για τον μέχρι την Κυριακή κυβερνητικό εταίρο το Σοσιαλιστικό κόμμα καθώς κατάφερε να συγκεντρώσει μόλις το 20,5% με τον επικεφαλής του Μάρτιν Σουλτς, να σπεύδει να ανακοινώσει ότι το SPD θα αποτελέσει την αξιωματική αντιπολίτευση.

Την ίδια ώρα σοκ προκαλεί η εκρηκτική άνοδος της ακροδεξιάς με το ξενοφοβικό Εναλλακτική για τη Γερμανία να αναδεικνύεται σε τρίτη δύναμη με ποσοστό 12,6% και να προαναγγέλλει «κυνηγητό» της Μέρκελ στην Κάτω Βουλή, προκαλώντας ήδη αντιδράσεις με επεισόδια να σημειώνονται κατά τη διάρκεια των πανηγυρισμών των οπαδών του.

Δεν είναι τυχαίο ότι η αντιπρόεδρος του κόμματος Μπεατρίξ Βον Στορχ, μια όμορφη αριστοκράτισσα, όπως φανερώνει και το όνομα με γαλαζοαίματο παρελθόν που μάλιστα φτάνει μέχρι και το ελληνοδανεζικό βασιλικό οίκο, είναι εγγονή του μακροβιότερου Υπουργού Οικονομικών του Χίτλερ Γιόχαν Λούτβιχ Βον Κρόζιγκ.

Ο Κρόζιγκ όντας ο πιο πετυχημένος Υπουργός ανέλαβε τη θέση του πρωθυπουργού και του υπουργού εξωτερικών αμέσως μετά την αυτοκτονία του Χίτλερ -και αυτό επειδή το επιθυμούσε ο Φίρερ στη διαθήκη του.

Η ανατριχιαστική αυτή λεπτομέρεια λέει πολλά για το από που ακριβώς αφορμάται ένα κόμμα που, όπως έλεγε και αρθρογράφος της εφημερίδας Guardian “σε καμία περίπτωση δεν μοιάζει με αυτά της υπόλοιπης Ευρώπης. Δεν είναι ιμιτασιόν, είναι αυθεντικοί Ναζί, 100%”. 

Και αυτό όντως συμβαίνει, αν αναλογιστεί κανείς ότι εκτός από την ακροδεξιά στάση της “καθαρόαιμα ναζί” Μπεατρίξ, αντίστοιχα υποστηρικτικές προς τους Ναζί δηλώσεις έκανε και ο νούμερο δυο του AfD, Αλεξάντερ Γκάουντελ, ο οποίος είχε δηλώσει πως

«Αν κοιτάξω σε όλη την Ευρώπη, κανένας άλλος λαός δεν αντιμετώπισε με τόση καθαρότητα τις αδικίες του παρελθόντος όσο οι Γερμανοί». Για να τονίσει επίσης πως «Αν οι Γάλλοι είναι δικαίως υπερήφανοι για τον αυτοκράτορά τους και οι Βρετανοί για τον Νέλσονα και για τον Τσόρτσιλ, έχουμε το δικαίωμα να είμαστε κι εμείς υπερήφανοι για τα επιτεύγματα των γερμανών στρατιωτών σε δύο παγκόσμιους πολέμους» σε ένα βίντεο που έχει κάνει ήδη θραύση στο διαδίκτυο, καθώς υπάρχει αυτούσιο στο youtube.

Πολιτικός επιστήμων ο ίδιος δεν αρνήθηκε ποτέ τις ακραίες απόψεις του από τότε ήδη που διατέλεσε διευθυντής του γραφείου του δημάρχου της Φρανκφούρτης.

Η ευφυία του τον βοήθησε μάλιστα να πρωταγωνιστήσει στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας και να εκμεταλλευτεί το μένος των Γερμανών κατά των Ελλήνων, όταν  ξέσπασε η οικονομική κρίση. Ήταν τότε που σκέφτηκε να οργανώσει ένα κόμμα για να διαμαρτυρηθεί για την πολιτική στάση της Καγκελαρίου στο ελληνικό ζήτημα!

Επομένως το βασικό κίνητρο δημιουργίας του κόμματος της “Εναλλακτικής για τη Γερμανία” ήταν η στάση της Μέρκελ απέναντι στην Ελλάδα και η απόφαση της να προβεί σε χρηματοδότησή της: όταν η καγκελάριος ανακοίνωσε το πρώτο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας, μια ομάδα οικονομικών συμβούλων και βουλευτών είχαν εκφράσει την αντίθεση τους και είχαν αποχωρήσει από το κόμμα.

Ανάμεσα τους ο οικονομολόγος Μπερντ Λούκε και ο σημερινός ηγέτης του κόμματος Αλεξάντερ Γκάουντελ, καθώς και μια ομάδα τραπεζικών και οικονομολόγων οι οποίοι αποτέλεσαν και τα ιδρυτικά μέλη.

Σύμφωνα λοιπόν με τους κεντρικούς τότε πρωταγωνιστές Αλεξάντερ Γκολάντ, Κόνραντ Άνταμ και Μπερντ Λούκε του κόμματος “Εναλλακτική Εκλογή 2013” τον Σεπτέμβριο του 2012 (που λίγο αργότερα τον Απρίλιο του 2013 ονομάστηκε “Εναλλακτική για τη Γερμανία”) η αφορμή δημιουργίας του κόμματος ήταν ακριβώς αυτή η ξαφνική αλλαγή στη θέση της Μέρκελ υπέρ της Ελλάδας και γενικότερα η στάση των Χριστανοδημοκρατών υπέρ των προγραμμάτων διάσωσης των χωρών του Νότου.

Παρότι στις εκλογές του 2013, τα ποσοστά δεν έφτασαν ούτε το 5%, το κόμμα κατάφερε να κερδίσει έδρες στις περιφερειακές εκλογές και να δείξει μια πρωτόγνωρη, για τα γερμανικά πολιτικά χρονικά, ανοδική πορεία. Όσο οι φωνές κατά των κρατών του Νότου, της Ελλάδας και των μεταναστών γίνονταν όλο και πιο έντονες, τόσο τα ποσοστά  AfD μεγάλωναν.

Το 2017 το κόμμα έθεσε στο επίκεντρο των αποφάσεων του το Μεταναστευτικό και κατάφερε με κεντρικό σύνθημα κατά των Μουσουλμάνων να ανεβάσει τα ποσοστά του σε διψήφια.

Καταλυτικό ρόλο έπαιξε σίγουρα και το προφίλ των στελεχών του τα οποία, παρά τις ρατσιστικές απόψεις και δηλώσεις, έχουν πετυχημένες καριέρες και ανήκουν στην πιο εκλεκτή κρεμ ντε λα κρεμ του τραπεζικού και πολιτικού συστήματος.

Ακολουθώντας  τη ρητορική των υπόλοιπων ακροδεξιών κομμάτων στη γηραιά ήπειρο υποστήριξαν ότι η γερμανική ταυτότητα πρέπει να διατηρήσει την καθαρότητα της και για αυτό πρέπει να εμμείνει σε μια αντι-ευρωπαική στροφή και να χαράξει ένα νέο πρόγραμμα κατά των “ξένων στοιχείων που απειλούν τα γερμανικά επιτεύγματα”.