Ώρα, να βγουν από την «κατάψυξη»

των capital controls

οι μικρομεσαίες δυνάμεις της Οικονομίας

 

Οι δεξιότητες του ιδιωτικού τομέα

μπορούν να βάλουν

μπροστά το σύστημα κλαδικής αξιολόγησης

 

ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

 

Οι δρόμοι ή οι αποφάσεις πλάνης. Παραπλανούν.

Σύνθημα, η κυριαρχία της ταμπέλας.

Η εύκολη φυγή μπροστά στο άλυτο πρόβλημα. Το αξεπέραστο.

Που ξεμπροστιάζει μία και έξω τους σκάρτους. Τους λαοπλάνους. Τους άχρηστους…

 

Το αφανές «διαίρει και βασίλευε»…

Δεν είναι φούσκα. Ούτε παράσταση του χθες.

Είναι αθέατη δύναμη με συνεχείς υπερωρίες δράσης.

 

Είναι ο υπόγειος διάβολος, βρετανικής πατέντας.

Που πρόσφερε δεκαετίες ατάραχου και μακρού βίου στην αυτοκρατορία του Λονδίνου.

Και σήμερα με την περιορισμένη Κοινοπολιτεία της, το ίδιο κάνει.

Σύμμαχος, στα φανερά. Αντίπαλος, στα κρυφά.

 

Το «διαίρει και βασίλευε» οι αριστεροί το λένε ταξική πάλη.

Που σημαίνει διαίρεση. Άνθρωποι σε διαστρωμάτωση.

Στις σειρές, για ταξιθέτριες…

 

Κάτω, μέση, πάνω. Αυθαίρετοι διαχωρισμοί. Ταμπέλες.

Δεξιοί, κεντρώοι, αριστεροί στην Πολιτική.

 

Και ερωτώ.

Είναι ή δεν είναι κορνίζες παραπλάνησης;

Όταν δεν υπάρχουν ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΟΥΣΙΑΣ μεταξύ τους.

Όταν δεν δίνουν διαυγείς ή ΤΕΛΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ που θα εξαφανίσουν μία και έξω τις σάπιες ρίζες που τροφοδοτούν φτώχεια αντί να την ξεριζώνουν.

 

Μικροί, μικρομεσαίοι, πλούσιοι.

Η διαίρεση στην Οικονομία. Με προεκτάσεις, πάνω κάτω.

Εύρωστοι, πάμπτωχοι, πάμπλουτοι.

Η άδικη διανομή πλούτου.

 

Δεν θα σταθώ, ποιοι είναι τελικά δοσίλογοι και ποιοι δεν είναι.

Ποιοι φταίνε περισσότερο, οι δανειστές ή οι δικές μας πολιτικές ηγεσίες για τον «αρμαγεδδώνα» χρεοκοπίας που μας ξεκλήρισε.

 

Θα σταθώ, ΣΤΟ ΔΙΑΡΚΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑ. Που συνεχίζεται.

Που σκοτώνει εν ψυχρώ, οριζοντίως και καθέτως, τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.

Που ήταν είναι και θα είναι, η ραχοκοκαλιά της χώρας.

 

Είναι αυτή, που την κράτησε όρθια σε όλες τις διαχρονικές βάρβαρες κρίσεις.

Σε όλα τα χτυπήματα από λιμούς, σεισμούς, καταποντισμούς.

 

Ακόμη και σήμερα, υπάρχουν αυτοί που δεν σεβάστηκαν και δεν σέβονται τη μεγάλη προσφορά του μικρομεσαίου μηχανισμού.

 

Το ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟ ΣΥΝ του στην Εθνική Οικονομία.

 

Πρωθυπουργοί και υπουργοί έρχονται και παρέρχονται.

Οι περαστικοί ηγήτορες που δεν πρόλαβαν πάλι να δουν και να ενισχύσουν τον ισχυρότερο βραχίονα της Πατρίδας.

 

Έμειναν πάλι μόνοι και έρημοι…

Βιοτέχνες, μαγαζάτορες, αγρότες, κτηνοτρόφοι, επαγγελματίες.

 

Φυτοζωούν, αλαλιασμένοι από φόρους, εισφορές. ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ και «πρόσθετα τιμολόγια εξόφλησης» αριστερής ευρηματικότητας…

 

Για όλα αυτά, δεν έχουν αξιόπιστη απάντηση.

Λαϊκίζουν, με διε-φθαρμένες ατάκες.

«Λερωμένα» και πολυφορεμένα συνθήματα…

 

Δεν εξηγούν.

Γιατί, η πολιτεία δεν μπορεί να δει και να μετρήσει το ΑΞΙΑΚΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ της ισχυρής επιρροής των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στο τοξόχρονο πάνω-κάτω της οικονομίας του τόπου.

 

Ο πολίτης δεν έχει εξήγηση.

Γιατί το ασπόνδυλο κράτος δεν μπορεί να δώσει ένα τελικό-ολοκληρωμένο σχέδιο.

Που θα φτιάξει γερή σπονδυλική στήλη στο 80% της οικονομίας. Και ισχυρές αρθρώσεις…

Που ΘΑ ΑΦΥΠΝΙΣΟΥΝ έναν ευρύτατο τομέα παραγωγής πλούτου.

Που σήμερα παραμένει «ξυλιασμένος» από το «ψύχος της απραξίας».

 

Παραμένουν, απόντες οι πολιτικοί. Παρόντες, οι ιδιώτες.

Το επίμονο ελληνικό δαιμόνιο που δεν έχει χαθεί.

Και που δεν υπάρχει –ούτε θα υπάρξει- στο αργοκίνητο και βαριεστημένο δημόσιο(!)

 

Διάβασα, την πρόσφατη προσέγγιση της Τράπεζας Πειραιώς για την επόμενη ημέρα του μικρομεσαίου χώρου.

Που αν πάρει μπροστά, θα είναι ο αυριανός μας πλούτος.

 

Η Διεύθυνση Στρατηγικής της Τράπεζας με επικεφαλής τον Διευθύνοντα Σύμβουλο Χρήστο Μεγάλου διεισδύει σε όλο το μήκος και πλάτος του προβλήματος.

Κοινώς, «πιάνει τον ταύρο από τα κέρατα»…

 

Δεν είναι υπερβολή. Είναι εύστοχη κίνηση που η Τράπεζα ξεκινάει από την χαρτογράφηση του επιχειρηματικού τοπίου.

Κάτι που δεν κάνει η κυβέρνηση, το κάνει η Τράπεζα.

Θα ζυγίσει τα συμπεράσματα του συστήματος Κλαδικής Αξιολόγησης.

Και μετά τα κίνητρα δράσης.

 

Η μελέτη της Τράπεζας εστιάζει στους παραδοσιακούς κλάδους της Ελληνικής Οικονομίας.

Ποιοι είναι αυτοί, οι πρωτογενείς τομείς που θα δώσουν κέρδη και δουλειές;

1. Ο κλάδος της Μεταποίησης
2. Η παραγωγή βασικών μετάλλων
3. Η κατασκευή ηλεκτρολογικού εξοπλισμού
4. Οι κλάδοι των υπηρεσιών

 

Οι δεξιότητες Τράπεζας και Ιδιωτικού Τομέα μπορούν να επανεκκινήσουν τους μικρομεσαίους.

Τον αχαρτογράφητο πλούτο.

Που αν ξυπνήσουν οι υπεύθυνοι, κάποια στιγμή, αυτός ο πλούτος θα μπει στα εθνικά τεφτέρια. Στον εθνικό προϋπολογισμό.

 

Και τότε, ΘΑ ΑΝΑΜΕΤΡΗΘΕΙ με την κρίση.

Η Τράπεζα ξέρει τι κάνει.

Η κυβέρνηση ξέρει ή δεν θέλει να ξέρει;

Ποιος ξέρει;