Αποσυνδέομαι γιατί φοβάμαι

ότι θα τρελαθώ

με τα μεγαλεία που βλέπω

στη Νέα Φιλαδέλφεια

χάρη, στη ζωντανή σύνδεση-τρέλα

που οργάνωσε η ΑΕΚ

 

 

«Μπιγκ-Μπάνγκ» εκτόξευσε Σύμπαν.

Έτσι, μας λένε οι αστροφυσικοί.

 

«Μπιγκ-Μπάνγκ» εκτίναξε τεχνολογία.

Η νέα εξουσία των καιρών.

 

Ευλογία ή κατάρα;

Ισχύουν, και τα δύο.

Γιατί όταν ακούς, για τεχνητή νοημοσύνη δηλαδή «μυαλό μπαταρίας»…

Φοβάσαι.

 

Το ανθρώπινο μυαλό που είναι θεϊκό θαύμα…

Δεν αγγίζεται. Είναι αναντικατάστατο.

Ενδεχόμενη κυριαρχία των ρομπότ, είναι άλλη όψη της κόλασης.

 

Προέλαση δρομέως κάνει η τεχνολογία.

Αγγίζει, ό,τι θέλει. Απορρίπτει ό,τι δεν θέλει. Λύνει, ό,τι θέλει.

Με άδεια από τον εαυτό της. Κοινώς, από τη σημαία…

 

Σουρωτήρι, το αύριο στα διαβολικά μάτια της.

Το βλέπει, δική της ιδιοκτησία.

Δικές της, οι νέες αστραφτερές καινοτομίες.

Τρελαίνεται και  ΤΡΕΛΑΙΝΕΙ.

 

Διεισδύει-διαβάζει το άγνωστο και νάτο το τηλέφωνο μεγαλοφυΐα!

Μία χούφτα πραγματάκι…

Έσπρωξε τον κόσμο πέρα και από τη φαντασία.

Εκεί, η Ιστορία, η Γεωγραφία, η Φυσική και η Μεταφυσική, η Χημεία, η Λογοτεχνία.

Εκεί, τα Μαθηματικά…

 

Εκεί, άγγιγμα και πληροφορία.

Άγγιγμα και είδηση.

Άγγιγμα και Πρώτες Βοήθειες.

 

Όλος ο κόσμος σε ένα πακέτο τσιγάρο…

Τρελαίνεται και ΤΡΕΛΑΙΝΕΙ.

 

Ισχυρό σοκ στις αισθήσεις, η ζωντανή σύνδεση.

Το μονοπώλιο της εικόνας.

Το γεγονός της στιγμής, ολοζώντανο στο θεατή.

Χάρισμα, χωρίς εισιτήριο…

 

Η ζωντανή σύνδεση ισοπέδωσε ανταγωνισμούς.

Μπροστά, στο άγριο εμπόριο του θεάματος βρέθηκε «φτωχός συμπέθερος» ο κινηματογράφος.

Η τηλεόραση σώθηκε. Δικό της, αποκλειστικό προνόμιο, οι ζωντανές συνδέσεις.

Οι κράχτες, μεγάλης τηλεθέασης.

 

Το «κινητό ιδιοφυία» άλλαξε τα πάντα. Κυριάρχησε παντού.

Κατακυρίευσε, όλες τις ηλικίες.

Θαμπώνει, τα παιδιά.

Είτε ακονίζει με γνώσεις το μυαλό τους είτε αποβλακώνει.

 

Όντως, γιγάντωσε το θαύμα της ζωής.

Όπλισε, τον άνθρωπο με νέες δεξιότητες. Θεαματικές δυνατότητες.

Εντυπωσιακές απλουστεύσεις. Που πριν δεν υπήρχαν.

 

Το τηλέφωνο παντογνώστης ανατίναξε τις κλειστές διαβάσεις. Τις απαγορεύσεις. Τα συνεχή στοπ.

Απελευθέρωσε, το πνεύμα αναζήτησης.

Φορτσάρει, για τελειότητα.

Δεν ανέχεται μισοτελειωμένες λύσεις.

Διεκδικεί, αρέσει δεν αρέσει, το ΑΠΟΛΥΤΟ τελικό αποτέλεσμα. Το αναμφισβήτητο. Που σήμερα δεν υπάρχει.

 

Ζωντανή σύνδεση.

Το έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας που δεν δικάστηκε.

Η εισβολή στη Βαγδάτη.

Που κατέκαψαν και ενταφίασαν μπροστά σε εκατομμύρια μάρτυρες.

 

Ζωντανή σύνδεση.

Τα Όσκαρ, τα Νόμπελ, οι Ολυμπιάδες, οι μεγάλες συναυλίες, οι βασιλικοί γάμοι, οι ορκωμοσίες ηγετών, Τσάμπιονς Λιγκ, Μουντιάλ, όλα τα μεγάλα γεγονότα.

Και το ανατριχιαστικότερο.

Η δολοφονία του Κένεντι.

 

Δις, οι εισπράξεις. Δισεκατομμύρια θεατές.

Χρηματοδιψασμένοι καιροί. Πείνα για το κέρδος από χορτάτους.

Οι αδέκαροι, ξεγραμμένοι.

Χωρίς φρένα, η ογκώδης απληστία που πυροδοτεί εξεγέρσεις. Τις στρατιές κολασμένων που ψάχνουν τη δική τους γη.

 

Τα λαϊκά ηφαίστεια δεν σιγοβράζουν. Κοχλάζουν.

Δεν πάει άλλο. Κάποια στιγμή θα εκραγούν. Και τότε;

Διαβάστε οι αδιάβαστοι Ιστορία. Και εκεί θα μάθετε.

Πως και πότε η χοντρόσβερκη ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ οδηγεί σε αιματοκυλίσματα. Μαζικά νεκροταφεία.

Και συμβαίνει αυτό γιατί ο τρελός πλούτος σκοτώνει το μυαλό του πεινασμένου…

 

Αυτή η εποχή δεν ντριπλάρεται. Σε ντριπλάρει.

Τρως, πόρτα!

Το χειρότερο, το ότι πάλι έχασες…

Αργείς, να το καταλάβεις.

 

Δεν είναι παραλήρημα.

Είναι δικό μου ξέσπασμα.

 

Είναι αυτός ο διάβολος –η ζωντανή σύνδεση των έργων ανόρθωσης της Αγιάς Σοφιάς.

Με άρπαξε, η γοητεία της εικόνας.

 

Όσο προχωρούν τα έργα επιτίθενται απάνω μου σύγκορμα ρίγη.

Μία βροντώδης χαρούμενη συγκίνηση. Πανηγυρική.

 

Όταν βλέπω το άπιαστο όνειρο να πατάει έδαφος.

Να προσγειώνεται στον αληθινό κόσμο.

Να διαμορφώνεται το γήπεδο που δεν είχε η ομάδα που το φτιάχνει.

 

Και εσύ να βλέπεις…

Και να μην χορταίνεις.

Τη γιγαντογραφία φαραωνικών διαστάσεων που ορθώνεται στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Τον τόπο που μεγαλούργησε η ΑΕΚ.

 

Εκεί, τα δύο τρίτα της Ιστορίας.

Εκεί, οι νίκες-δοξολογία.

Και οι ήττες- μαχαιριές.

Εκεί, που οι αντίπαλοι έχαναν πριν μπουν στο ματς.

 

Διάσημη, η Αγιά Σοφιά χάρη στο Βυζάντιο.

Διάσημη, και η Νέα Φιλαδέλφεια χάρη στην ΑΕΚ.

 

Όποιος δίνει χρίσμα αντιπάλου στο δημαρχάκο-υπαινιγμό ΚΑΝΕΙ λάθος.

Αυτός, ανύπαρκτος. Ανύπαρκτοι, οι υποβολείς του. Η παρέα του.

Φτηνό νταηλίκι. Πετυχαίνουν, μικρογρατζουνιές.

 

Όλοι τους, δελτία ανικανότητας.

Νηπιώδη αντίληψη με μπιμπερό…

 

Πέτυχαν, καθυστερήσεις. Βλακώδεις. Χωρίς νόημα.

Ο Μελισσανίδης που τολμούν και βρίζουν…

Τους πάει καροτσάκι. Μουτζούρηδες.

Και αυτοί, θα φάνε «μαύρο» στις εκλογές με τη σέσουλα μπακάλικου…

 

Ανοίγω παρένθεση.

Η αλήθεια είναι αλήθεια. Ξεροκέφαλη.

«Φίλια πυρά» έβλαψαν την υπόθεση του γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Δεν «έδεσαν» το γήπεδο αντίπαλοι στις ουρές αναμονής δεκαετιών.

«Φίλοι», το έμπασαν στην «κατάψυξη»…

 

Τα σοβαρά λάθη του Ντέμη Νικολαίδη δεν έχει καμία σημασία αν έγιναν εξ αμελείας.

Θα σταθώ μόνο σε ένα λάθος του. Το πιο ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΟ.

Το 2005, με δική μου αφόρητη πίεση ο Δημήτρης Μελισσανίδης έθεσε υποψηφιότητα για την Ερασιτεχνική ΑΕΚ.

Με έτοιμο σχέδιο, κοστολογημένο, για την ανέγερση της Αγιάς Σοφιάς στη Νέα Φιλαδέλφεια.

 

Νικολαίδης, Κανελλόπουλοι και άλλοι έφτιαξαν ακραίο κλίμα φανατισμού.

Παραπλάνησαν.

Η Αγιά Σοφιά καταψηφίστηκε.

 

 

Αν δεν συνέβαινε, τα ερασιτεχνικά τμήματα θα απογειώνονταν.

Το γήπεδο από το 2007 θα ήταν έτοιμο.

 

Με δική της έδρα θα κέρδιζε την «παράγκα» του Κόκκαλη.

Θα έπαιρνε πρωταθλήματα.

Δεν θα ζούσε το βαρύ πένθος του υποβιβασμού.

Το μαρτύριο της χρεοκοπίας.

 

Ο σκόρερ Ντέμης Νικολαίδης είναι σημαντικό κεφάλαιο της ΑΕΚ.

Ο παράγοντας Ντέμης Νικολαίδης όφειλε, εκ των υστέρων, να δει το λάθος του.

Να ζητήσει αντρίκεια συγνώμη.

Όχι, από τον Μελισσανίδη.

Αλλά από ολόκληρη την ΑΕΚ.

 

Δήλωσε τελευταία, στο πλαίσιο μίας υποκριτικής αντικειμενικότητας -που συνηθίζει- ότι πρώτα αγαπάει το ποδόσφαιρο και μετά την ομάδα του.

Αν όντως αγαπάει το ποδόσφαιρο –επομένως και την ΑΕΚ- ΘΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕ έστω και καθυστερημένα…

Το βαρύ προσωπικό του λάθος για τον Δημήτρη Μελισσανίδη και τη Νέα Φιλαδέλφεια.

 

Κλείνω την παρένθεση.

Γυρίζω, στη ζωντανή σύνδεση που έχω μπροστά μου.

Μεθύσι, αισθήσεων και παραισθήσεων.

Γερανοί, ουρανοξύστες. Θηριώδη μηχανήματα.

Οπλισμένοι, με υπερσύγχρονα εργαλεία μάστορες και αρχιμάστορες, μηχανικοί και το εργατικό προσωπικό.

Που όπως έμαθα οι περισσότεροι είναι από την περιοχή.

Που υποτιμούν ο δημαρχάκος και η παρεούλα του.

 

Το μυθικό έργο κάθε μέρα μεγαλώνει.

Ξεμύτισαν, οι εξέδρες. Εντυπωσιάζουν.

Κάτω από το άγρυπνο μάτι του Δημήτρη Μελισσανίδη το γιγαντιαίο έργο τρέχει.

 

Πολυτελής χρηματοδότηση.

Το μεράκι δεν καταλαβαίνει από τσιγκουνιές…

Θέλει, τελειότητα. Ξεχωριστό έργο.

Να ακτινοβολεί μεγαλείο. Ομορφιά. Αριστοκρατία. Πλούτο.

 

Το μεράκι ΕΙΝΑΙ ποίηση. Που ξέρει και ένας μη ποιητής.

Όταν πρέπει…

 

Δεν μπορώ άλλο.

Αποσυνδέομαι, από τη ζωντανή σύνδεση.

Γιατί, όσο βλέπω παθιάζομαι.

 

Φτάνει, ως εδώ.

Καλώς ορίζω, την Αγιά Σοφιά.

Την κόρη της Κωνσταντινούπολης.

Που τώρα στολίζεται.

Και ΑΝΑΔΥΕΤΑΙ.

Από την Ιστορία. Στην Παράδοση!